In my ten thousandth puff of lights

Every night will be moonless.

There will be no more dustily sparks to ever twinkle again

My cups of coffee will be cold, and i

Will forever blame teranum’s chillness that stirs my every corner.

My sole will walk the grainy sand, and i

will be saved by the smokes from my parched lips

that will somehow keep the solitude warm.

And, i

Will forever thank the rain

for easing the fire beneath

the waters in my eyes

Soon, longing will fade

Yes, soon.

As the last teardrops of summer falls.

Freefall's note:

Natagpuan ko sa mga lumang gamit na itatapon ko na sana, nakasulat sa gamit ng table napkin at nakaipit sa pagitan ng mga lumang pahina ng aking college notebook. Ilang taon na ba ang lumipas? Tatlo. Mrahil apat. Kung saan o kailan o kung bakit ko sinulat, hindi ko na alam. Marahil pampalipas oras. Marahil para sa ngayon at sa darating na tag-ulan. Marahil para sa’yo. Paalam. Pinilit ko ang ulan kaya’t wag ka ng mag-abalang ito’y pigilan pa.